Geheugensteuntje

‘Zeg, hoe heet dat restaurant ook alweer?’ ‘En wat was de titel van dat boek dat je pas noemde?’ Het kortetermijngeheugen laat ons vaak in de steek. Voor triviale zaken is dat natuurlijk niet erg. Maar bij het leren wil je dat graag voor zijn. Als methode maker wil je het graag goed doen. Wat zeg ik? Je wilt het op z’n allerbest doen! En de leerroute zo inrichten dat leerlingen tot goede leerresultaten kunnen komen.

Om die reden zit de verwerking dicht op de theorie, bouwen we diagnostische vragen in, maken we een zelftest bij elk hoofdstuk en kun je online direct per vraag nakijken en feedback krijgen. Daarom letten we op het tekstniveau, het woordgebruik en bouwden we een digitale begrippentrainer om regelmatig oefenen en overhoren mogelijk te maken. En daarom besteden we veel tijd aan echt verhelderende illustraties en video’s. Alles voor een zo goed mogelijk leerresultaat. Uiteraard wel met het gezegde ‘you can lead a horse to water but you can’t make it drink’ in ons achterhoofd.

Het leren blijft zich ontwikkelen, denk bijvoorbeeld aan de digitale mogelijkheden die er ontstaan. En leerpsychologie kan op veel manieren worden toegepast. Als het dus beter kan, dan moeten we dat als methodemakers zeker proberen. Niet alle docenten hebben de mogelijkheid om dit zelf uit te diepen. Daar kan een methode ze goed bij helpen. Ten dele dan wel. Een methode biedt wel materiaal, maar het is toch de docent die er onderwijs van of mee moet maken.

Daarom hier even aandacht voor het idee achter de mini-samenvattingen in SYMBIOSE. Want wat willen we daarmee? Heel simpel: het invullen van de mini-samenvattingen zorgt voor focus op hoofdzaken, zorgt voor het oefenen van het kortetermijngeheugen en zorgt zo voor een grotere kans dat nieuwe kennis aan al bestaande kennis wordt gekoppeld. En dat vergroot de kans dat de nieuwe kennis een plek krijgt in het langetermijngeheugen. En dus langer beklijft en teruggevonden wordt!

Alles volgens het schema van … hoe heten ze ook weer, o ja, Atkinson en Shiffrin.